اثر نوع ریز نمونه و ترکیبات مختلف هورمونی بر باززایی مستقیم گیاه بادرنجبویه (melissa officinalis l.)

بادرنجبویه (melissa officinalis l.) گیاهی علفی، چندساله و متعلق به تیرۀ نعناعیان (lamiaceae) است که کاربرد‏ دارویی و خوراکی وسیعی دارد. پژوهش حاضر به‏منظور بررسی پتانسیل 5 نوع ریزنمونۀ مختلف (قطعات گره، مریستم انتهایی، هیپوکوتیل، کوتیلدون و قطعات برگ) درراستای باززایی مستقیم گیاه بادرنجبویه با استفاده از غلظت‏های مختلف هورمون 6- بنزیل‏آمینوپورین (bap) (2/2، 4/4 و 8/8 میکرومولار) با یا بدون 1 میکرومولار هورمون ایندول‏استیک اسید (iaa) به‏صورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی و در سه تکرار انجام گرفت. بیشترین تعداد القای جوانه (به‏طور متوسط 59/23 و 90/16 جوانه به‏ترتیب برای ریزنمونه‏های مریستم انتهایی و قطعات گره) در غلظت 8/8 میکرومولار bap مشاهده شد. بالاترین درصد باززایی (99درصد) در ریزنمونه‏های مریستم انتهایی و قطعات گره به‏ترتیب در محیط‏های ms تکمیل شده با 8/8 و 2/2 میکرومولار bap حاصل شد. در سایر ریزنمونه‏ها هیچ‏گونه باززایی مشاهده نشد. ریشه‏زایی گیاهچه‏های باززایی شده در محیط‏های ms، ½ ms و ms تکمیل شده با 1، 5/2، 92/4 و 84/9 میکرومولار ایندول بوتیریک اسید (iba) ارزیابی شد. بیشترین تعداد ریشة تشکیل شده (06/9 ریشه‏چه در گیاهچه) در محیط ms تکمیل شده با 92/4 میکرومولار iba به دست آمد.